znieść

znieść
глаг.
• вынести
• кассировать
• отменить
• отменять
• претерпеть
• снести
• упразднить
• упразднять
* * *
1) (wytrzymać) вынести, вытерпеть, перенести, стерпеть
2) znieść (zlikwidować) ликвидировать, отменить, упразднить
3) znieść (jajka) снести(яйца)
4) znieść (na dół) снести(вниз)
5) znieść (z prądem wody) снести(отнести течением)
6) znieść (zebrać) снести(собрать)
wyburzyć, zburzyć снести(напр. здание)
zanieść снести(занести)
inform. skasować, usunąć, zdeinstalować сл. информ. снести(удалить)
* * *
zni|eść
\znieśćosę, \znieśćósł, \znieśćosła, \znieśćeśli, \znieśćesiony сов. 1. снести;

\znieść do piwnicy снести в подвал; \znieść rzeczy do pokoju снести вещи в комнату; \znieść jajo снести яйцо; prąd \znieśćósl łódź течёние(♂) снесло лодку;
2. отменить, упразднить, ликвидировать;

\znieść ustawę отменить закон;
3. перенести; вынести, выдержать;

jabłoń dobrze \znieśćosła mrozy яблоня хороню перенесла морозы;
nie mogę go \znieść я его терпеть не могу
+

2. unieważnić, zlikwidować

* * *
zniosę, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony сов.
1) снести́

znieść do piwnicy — снести́ в подва́л

znieść rzeczy do pokoju — снести́ ве́щи в ко́мнату

znieść jajo — снести́ яйцо́

prąd zniósł łódź — тече́ние(м) снесло́ ло́дку

2) отмени́ть, упраздни́ть, ликвиди́ровать

znieść ustawę — отмени́ть зако́н

3) перенести́; вы́нести, вы́держать

jabłoń dobrze zniosła mrozy — я́блоня хорошо́ перенесла́ мо́розы

nie mogę go znieść — я его́ терпе́ть не могу́

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Полезное


Смотреть что такое "znieść" в других словарях:

  • znieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}znosić I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… …   Słownik języka polskiego

  • znieść — Głos, ton nieznoszący sprzeciwu zob. sprzeciw. Kura znosząca złote jajka, jaja zob. kura 4. Znieść kogoś, coś z powierzchni ziemi zob. powierzchnia 3 …   Słownik frazeologiczny

  • poznosić — dk VIa, poznosićnoszę, poznosićsisz, poznosićnoś, poznosićsił, poznosićnoszony 1. «znieść wiele czegoś w jedno miejsce, znosząc pogromadzić» Poznosić bagaże do przechowalni. Poznosić gałęzie na ognisko. 2. «znieść wiele czegoś, znieść kolejno na… …   Słownik języka polskiego

  • znosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, znoszę, znosićsi, znoś, znoszony {{/stl 8}}– znieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zniosę, zniesie, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przecierpieć — dk VIIa, przecierpiećpię, przecierpiećpisz, przecierpiećcierp, przecierpiećpiał, przecierpiećpieli, przecierpiećpiany 1. «doznać wielu cierpień, zmartwień; przeżyć jakiś czas w cierpieniu, znieść cierpienia w ciągu jakiegoś czasu» Wiele… …   Słownik języka polskiego

  • ścierpieć — dk VIIa, ścierpiećpię, ścierpiećpisz, ścierp, ścierpiećpiał, ścierpiećpieli, ścierpiećpiany «cierpliwie coś znieść, wytrzymać, przystać na coś bez buntu, bez sprzeciwu (używane częściej z przeczeniem)» Ścierpieć afront. Nie ścierpię… …   Słownik języka polskiego

  • zniesienie — n I rzecz. od znieść ◊ Nie do zniesienia «trudny do wytrzymania; przykry, drażniący, bolesny, nieznośny» zniesienie się rzecz. od znieść się …   Słownik języka polskiego

  • znosić — ndk a. dk VIa, znoszę, znosićsisz, znoś, znosićsił, znoszony 1. ndk → znieść 2. dk «zniszczyć odzież, obuwie przez długotrwałe lub intensywne używanie, noszenie» Znosił przez rok dwie pary pantofli. Znoszone buty. Znoszony płaszcz. znosić się 1.… …   Słownik języka polskiego

  • gorzki — 1. Gorzka pigułka «przykrość, niepowodzenie, porażka, które trzeba znieść bez skargi»: Rodzina Pana, z którą cały nasz zespół ma kontakt od czasu do czasu, usiłuje osłodzić, z poczciwych intencji, tę gorzką pigułkę, ale myśmy już zrozumieli – że… …   Słownik frazeologiczny

  • miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… …   Słownik frazeologiczny


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»